Φιλοσοφικό Τηλεγράφημα του Σπύρου Κάκου [2015-01-30]: Για πολλές χιλιάδες χρόνια, η θρησκεία εστιαζόταν στην τελετουργία και τις βραχυπρόθεσμες ανταμοιβές. Αυτό άρχισε να αλλάξει γύρω στον 4ο αιώνα π.Χ., κατά τη λεγόμενη «Αξιακή Εποχή», όταν εμφανίστηκαν οι πρώτες θρησκείες που έδιναν έμφαση στο καλό και το κακό. Σύμφωνα με νέα μελέτη, το κλειδί για την εμφάνισή τους ήταν η αύξηση του πλούτου. Το σκεπτικό των ερευνητών που υπογράφουν τη δημοσίευση στο έγκριτο Current Biology είναι ότι οι βασικές αξίες των σημερινών μεγάλων θρησκειών, όπως η αυτοσυγκράτηση, ο ασκητισμός και ο ηθικός βίος, ήταν άπιαστες πολυτέλειες για τις πρώτες, φτωχές κοινωνίες. Ο πλούτος, αντίθετα, επέτρεψε στους ανθρώπους να σκέφτονται περισσότερο το μέλλον, ακόμα και να απαρνούνται την ίδια την επίγεια ζωή, για χάρη μεταθανάτιων επιβραβεύσεων. [1]
Φαίνεται σωστό επιχείρημα.
Όμως ήταν ο Χριστός ο... Χριστός εξαιτίας της οικονομικής ανάπτυξης της εποχής Του;
Φοβόμαστε τόσο πολύ το μεγαλείο της ψυχής που πρέπει να το εξηγήσουμε με ό,τι φαίνεται λογικό για εμάς. Πρέπει να εξηγήσουμε το υπερφυσικό με το φυσικό.
Είμαστε πολύ δειλοί για να δούμε την άβυσσο κατάματα...
(c) Φιλοσοφικά Τηλεγραφήματα - Φιλοσοφικός σχολιασμός της επικαιρότητας…
