Τα αποτελέσματα μιας σύγκρισης μεταξύ των φασματικών αποτυπωμάτων του υδρογόνου και εκείνων του δίδυμου αντικατοπτρισμού του έχουν βγει και τα νέα είναι απογοητευτικα - είναι ακριβώς ίδια έως και δύο μέρη ανά τρισεκατομμύριο. Εάν αποδειχτεί ότι είναι ακόμη ελάχιστα διαφορετικά, οι φυσικοί θα έχουν επιτέλους έναν τρόπο να εξηγήσουν γιατί το σύμπαν μας περιέχει περισσότερη ύλη από αντιύλη. Αλλά παρόλο που τα παραπάνω αποτελέσματα είναι συναρπαστικά, ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της επιστήμης - γιατί το ίδιο το σύμπαν υπάρχει - παραμένει άλυτο. [
1] Συζητούμε για τα θαύματα. Τα αναλύουμε. Τα αρνούμαστε. Και όμως, το μεγαλύτερο θαύμα όλων των εποχών είναι αυτό που βιώνουμε κάθε λεπτό. Δεν πρέπει να είμαστε εδώ. Δεν έπρεπε να υπάρχουμε. Τίποτα δεν έπρεπε να υπάρχει. Και όμως, είμαστε εδώ. Μια φορά κι έναν καιρό... το τίποτα έγινε κάτι. Το χάος μεταμορφώθηκε σε τάξη. Η συμμετρία έσπασε. Και η ζωή άρχισε να υπάρχει. Μια εκδήλωση του τίποτα σε έναν κενό κόσμο. Αλλά αυτό που δεν είναι δεν μπορεί ποτέ να είναι. Κοίτα ξανά. Η συμμετρία είναι ακόμα εκεί. Το χάος εξακολουθεί να κυβερνά τον Κόσμο. Ο Κόσμος είναι ακόμα γεμάτος... τίποτα. Και όμως. Τόσο γεμάτος από τα πάντα. Κοίτα εκεί. Πέρα από τους δακτυλίους. Ένα λουλούδι. Πετάει στο διάστημα...
(c) Φιλοσοφικά Τηλεγραφήματα - Φιλοσοφικός σχολιασμός της επικαιρότητας…
