Μια ακρίδα βρέθηκε μέσα στο χρώμα ενός διάσημου πίνακα. [1] Σίγουρα ένα περίεργο και αστείο θέμα. Αλλά κοίτα ξανά τον πίνακα. Υπάρχει κάτι περισσότερο από μια μικρή ακρίδα μέσα σε αυτόν. Υπάρχει ο Ήλιος. Υπάρχει ο ζωγράφος. Υπάρχει η Γη. Υπάρχει ευτυχία και θλίψη. Υπάρχουν δάκρυα και γέλιο. Κοιτάξε ξανά… Όλα είναι σε εκείνο τον πίνακα… Ο ίδιος ο ζωγράφος. Και όλοι όσοι είδαν τον πίνακα και το θαύμασαν. Ολόκληρος ο κόσμος είναι μέσα σε αυτόν τον πίνακα. Τα αστέρια και οι γαλαξίες. Όπως ήταν εκείνη την ημέρα που φτιάχτηκε. Ο ήλιος, ο Δίας και ο Κρόνος. Όλοι παρακολούθησαν το αριστούργημα να ζωντανεύει. Όλοι κοίταζαν με δέος. Όλοι τους ενέκριναν. Και όπως ο Κρόνος έφαγε τα παιδιά του, αυτός ο πίνακας έχει καταβροχθίσει όλη την ύπαρξη σε μια μόνο στιγμή. Είναι όλα εκεί. Δες πέρα από το χρώμα. Όχι, όχι την ακρίδα. Κοίτα τον ζωγράφο να χαμογελάει. Νιώσε τον. Τη στιγμή εκείνη δεν ήταν ζωγράφος. Ήταν Θεός. Βάζοντας τον εαυτό του στον καμβά.
ΥΓ. Ακόμα και ένα κρεμμύδι αμέσως μόλις κοπεί…
(c) Φιλοσοφικά Τηλεγραφήματα - Φιλοσοφικός σχολιασμός της επικαιρότητας…
