"Φανταστείτε ότι ρίχνετε ένα παγόβουνο στον ήλιο και λίγο προτού να λιώσει θα θέλατε να ξέρετε «Πόσο ζεστό είναι το παγόβουνο εκείνη τη στιγμή;». Θα ήταν αυτή μια έγκυρη ερώτηση για να ρωτήσετε; " αναρωτιέται ο Charles Stafford, καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής στο Κολέγιο της UA της Επιστήμης. "Σύμφωνα με την παραδοσιακή φυσική, δεν θα ήταν". Με απλά λόγια, η παραδοσιακή φυσική υποστηρίζει ότι ιδιότητες όπως η θερμοκρασία ή η τάση μπορεί να μετρηθεί μόνο εφ’ όσον το σύστημα είναι σε ισορροπία. (ένα παγόβουνο που πέφτει στον ήλιο δεν είναι) Ωστόσο, τώρα οι επιστήμονες δείχνουν ότι στην πραγματικότητα οποιαδήποτε κατάσταση ενός συστήματος, ακόμη και μακριά από την ισορροπία, μπορεί να χαρακτηρίζεται από μία θερμοκρασία. (Με περίεργα αποτελέσματα: π.χ. τα ηλεκτρόνια μέσα σε ένα οικιακή συσκευή λέιζερ γίνονται θερμότερα από ό, τι μια θερμοκρασία που ονομάζουμε «συν άπειρο») [1] Γελοίοι ορισμοί που χρησιμοποιούνται για να καθορίσουν το ακαθόριστο. Η μέτρηση είναι δυνατή μόνο όταν το σύστημα είναι σε ισορροπία. Αλλά κάθε σύστημα αλλάζει συνεχώς. Η μέτρηση είναι η βάση όλης της επιστήμης. Αλλά πώς μπορούμε να αναπτύξουμε την επιστήμη όταν τα θεμέλια της κυριολεκτικά αλλάζουν συνεχώς; Εμείς σαν να χτίζεις κάστρα στην άμμο. Και απλά ονομάζοντας την άμμο τσιμέντο δεν λύνει το πρόβλημα. Τίποτα δεν μπορεί να μετρηθεί. Και όμως όλα είναι εδώ. Το παγόβουνο είναι κρύο. Ο Ήλιος είναι ζεστός. Το παγόβουνο λιώνει τώρα. Το βλέπεις. Μπορείς να μιλήσεις για αυτό. Και όμως δεν μπορείς να το μετρήσεις. Και; Μην πας να πιάσεις το παγόβουνο. Ξέρεις ότι θα καείς.
(c) Φιλοσοφικά Τηλεγραφήματα - Φιλοσοφικός σχολιασμός της επικαιρότητας…
