Monday, May 2, 2016

Η συνεισφορά της Ιεράς Εξέτασης στον πολιτισμό (όχι δεν είναι αστείο)


Αναδημοσίευση από το blog Θεόδοτος

Το να υπερασπιστούμε και να δικαιολογήσουμε σήμερα, την Ιερά Εξέταση, αποτελεί το ακριβώς αντίθετο του «πολιτικά ορθού» (politically correct). Επειδή όμως o Θεόδοτος δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την πολιτική ορθότητα, προχωρούμε ακάθεκτοι στην παρουσίαση της πραγματικής ιστορίας αυτού του μεσαιωνικού θεσμού. Ο μεγαλύτερος δυσφημιστής της Ιεράς Εξέτασης, ο Αμερικανός κουάκερος (ένα παρακλάδι του πουριτανισμού) ιστορικός Henry C. Lea, αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι: «Ο σκοπός της Ιεράς εξέτασης ταυτιζόταν με τον σκοπό του πολιτισμού». Πράγματι, ακόμη και οι πιο φανατικοί αντί-καθολικοί, ομολογούν ευτυχείς ότι, εάν οι Καθαροί δεν κατάφεραν να κάνουν την ανθρωπότητα να αυτοκτονήσει (ήταν ενάντια στην τεκνοποιία), εάν οι Αναβαπτιστές δεν κατέστρεψαν όλα τα έργα τέχνης, εάν η αίρεση των Dolciniani δεν σκότωσε όλους τους αμαρτωλούς, εάν οι ‹‹Αδελφοί του Ελευθέρου Πνεύματος›› δεν απέκλεισαν από όλα τα δημόσια αξιώματα όσους δεν ήταν «πεφωτισμένοι» - όλα αυτά οφείλονται στην Ιερά Εξέταση. Σήμερα, κανείς δεν θα ήταν τόσο τρελός, ώστε να πιστεύει ότι ο Θεός δημιούργησε κάποιους, ακριβώς για να τους καταδικάσει αιώνια. Και όμως, αυτό ήταν, για αιώνες ολόκληρους, το προτεσταντικό δόγμα, εξαιτίας του οποίου ξέσπασαν πόλεμοι που αιματοκύλισαν την Ευρώπη. Έτσι, ακριβώς λόγω της ύπαρξης της Ιεράς Εξέτασης, η Ισπανία γλύτωσε τους θρησκευτικούς πολέμους. Να θυμηθούμε επίσης, ότι το φημισμένο πανεπιστήμιο της Salamanca (από τα αρχαιότερα και καλλίτερα στην Ευρώπη) θεμελιώθηκε από έναν Ιεροεξεταστή και ότι η συζήτηση για τα δικαιώματα των Ινδιάνων της Αμερικής (από εκείνη την συζήτηση θα γεννηθεί το σύγχρονο Διεθνές Δίκαιο) έγινε υπό την αιγίδα της Ισπανικής Ιεράς Εξέτασης.

Έχει λοιπόν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, να δούμε πως εξελίχτηκαν τα πράγματα στην Ισπανία. Είμαστε στο 1492 – και η χώρα αυτή είχε μόλις ολοκληρώσει την εθνική της ενοποίηση μετά από οκτώ αιώνες κατάληψης μεγάλου τμήματός της από τους Μαυριτανούς (Moros.) Βρισκόταν λοιπόν με δύο ισχυρότατες εθνικές μειονότητες στο εσωτερικό της: την εβραϊκή (πρόκειται για τις μεγαλύτερες εβραϊκές κοινότητες στον κόσμο) και τη μουσουλμανική. Η πρώτη, η εβραϊκή, κάποια στιγμή έφθασε να έχει στο χέρι όλη την οικονομική εξουσία. Η δεύτερη, δεν έκρυβε ότι κάνει όνειρα εκδίκησης για την ήττα που είχε υποστεί.

[...]

Η συνέχεια του πολύ ενδιαφέροντος άρθρου εδώ.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...