Sunday, June 2, 2013

Εγκεφαλικά "νεκροί" και η Βιομηχανία της Μεταμόσχευσης...



Το να είσαι εγκεφαλικά νεκρός δεν είναι αναγκαστικά ίδιο με το… «νεκρός»!

Η πραγματικότητα είναι ότι τα κριτήρια του ποιος είναι «νεκρός» βάση του «εγκεφαλικά νεκρός» εφευρέθηκαν από μια επιτροπή του Χάρβαρντ (για αυτό και αποκαλούνται τα «Κριτήρια του Χάρβαρντ», τα οποία παρεμπιπτόντως βγήκαν βασισμένα σε 0 πειράματα) τα μέλη της οποίας σχετίζονταν με τη βιομηχανία της μεταμόσχευσης οργάνων. Και σήμερα αυτά τα κριτήρια χρησιμοποιούνται για να υποστηρίξουν μια βιομηχανία πολλών δισεκατομμυρίων που βασίζεται σε αυτά τα «αρκετά πεθαμένα» πτώματα τα οποία ακόμα μπορούν να ουρούν, να αισθανθούν, να πολεμήσουν μολύνσεις, να θεραπεύσουν τραύματα ή να κυοφορήσουν (πολύ περίπλοκη διαδικασία που διενεργούν ζωντανοί οργανισμοί) και να γεννήσουν μωρά (1, 2 - βλ. και εδώ)…


Οι άνθρωποι χαρακτηρίζονται εγκεφαλικά νεκροί με βάση πολύ συγκεκριμένα κριτήρια, ένα από τα οποία είναι η δραστηριότητα του εγκεφαλικού στελέχους (brain stem). Αλλά αυτά τα κριτήρια δεν περιλαμβάνουν τη δραστηριότητα των ανώτερων περιοχών του εγκεφάλου. Και αυτά τα κριτήρια δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν τις παραπάνω προαναφερθείσες λειτουργίες των «αρκετά πεθαμένων » (“pretty dead” όπως είπε και ένας σχετικός επιστήμονας) ανθρώπων παρ’ όλο που οι λειτουργίες αυτές σχετίζονται άμεσα με ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ οργανισμούς!

Οι αναισθησιολόγοι (βλ. Gail A. Van Norman και το paper “What Anesthesiologists Should Know About What Neurologists Should Know About Declaring Brain Deathγια παράδειγμα) αναφέρουν περιπτώσεις που ο ασθενής χαρακτηρίστηκε εγκεφαλικά νεκρός αν και παρουσίαζε ανταπόκριση σε ερεθίσματα. Και είναι πολύ ενδιαφέρον (και τρομακτικό και φρικτό ταυτόχρονα) το ότι έχουν αρχίσει να χορηγούν αναισθησία στους ασθενής κατά τη διάρκεια της συγκομιδής (τι λέξη!) των οργάνων επειδή υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι ο άνθρωπος σε εκείνη τη φάση ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΠΟΝΟ! (και ουσιαστικά πεθαίνει επειδή κάποιον τον… ανοίγει ενώ είναι ζωντανός και του παίρνει τα όργανα) (3, 4)

Όπως λέει και ο Van Norman, κανένας ζωντανός ασθενής δεν θα πρέπει να θυσιάζεται για να ωφεληθούν άλλοι.

Η Ιατρική εδώ και καιρό πορεύεται στο δρόμο του Χρήματος. Και αυτό είναι ένα από τα χειρότερα παραδείγματα αυτού του λάθος δρόμου.

Ας μην πέσουμε στην παγίδα της Ιατρικής που θέλει να γίνει Θρησκεία. Όλοι πρέπει να κρίνονται. Και οι γιατροί δεν είναι Θεοί. Δεν μπορούν να αποφασίζουν ποιος είναι νεκρός και ποιος όχι, με βάση δικά τους προσωπικά κριτήρια.

Είμαστε φωτισμένα όντα, όχι αυτή η ακατέργαστη ύλη!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...