Άπιστος Θωμάς έκδοση 3.0

Ένα βίντεο που δείχνει ένα χρυσαετό να αρπάζει ένα μικρό παιδί σε ένα πάρκο και να προσπαθεί να το μεταφέρει στον αέρα για να το φάει, έγινε διάσημο στο στο Διαδίκτυο μέσα σε λίγες ώρες μετά τη δημοσίευση του. [1] Παρ'όλο που το βίντεο ήταν απολύτως ρεαλιστικό, πολλοί άνθρωποι έσπευσαν να αμφιβάλλουν την αυθεντικότητα του. Οι αμφιβολίες τους δεν ήταν αντικειμενικές, αφού δεν βασίστηκαν σε τεχνικές ατέλειες του βίντεο αλλά στην αντίδραση του πατέρα του παιδιού, που κάποιοι άνθρωποι βρήκαν «ήπια». [2]

Αλλά αυτό δεν είναι μια έγκυρη αντίρρηση για να αποφασίσει κανείς αν αν κάτι είναι "ψεύτικο" ή όχι, αν θέλετε τη γνώμη μου. Ο καθένας θα μπορούσε να πιαστεί ἐξαπίνης από ένα τέτοιο παράξενο (μοναδικό είναι η αλήθεια) συμβάν και, ενδεχομένως, να μην αντιδράσει άμεσα. Ο γονέας στο βίντεο έτρεξε προς το παιδί. Ήταν παράξενο το ότι δεν ούρλαζε στην πορεία; Ενδεχομένως αν το έκανε, κάποιοι να θεωρούσαν το βίντεο ψεύτικο εξαιτίας της "υπερβολικής αντίδρασης" του. Οι δυνατότητες είναι ατελείωτες.

Τελικά αποκαλύφθηκε ότι το βίντεο ήταν όντως ψεύτικο και δημιουργήθηκε από μια ομάδα φοιτητών που σπουδάζουν κινηματογραφία. [3] Αλλά το δίδαγμα που πρέπει να μάθουμε όλοι μας είναι το εξής: Αν κάποιος δεν θέλει να πιστέψει κάτι, τότε ούτε καν ένα βίντεο δεν θα τον κάνει να πιστεύψει. Ούτε μια φωτογραφία. Ούτε ένας ηχογραφημένος ήχος. Επειδή σε κάθε περίπτωση μπορεί να βρει δικαιολογίες για να μην πιστέψει. Σε τελική ανάλυση αυτά δεν κάνουν μάγοι όπως ο Copperfield; Μας ξεγελάνε στο να πιστέψουμε κάτι που δεν είναι πραγματικό.

Αλλά περιμένετε ένα λεπτό ...

Τι πρόκειται να πιστεύουμε τότε; Και με βάση ποιες "αποδείξεις" αν όλα τα στοιχεία μπορούν να παραποιηθούν;

Ως μια νέα έκδοση του άπιστου Θωμά, δεν θα μείνουμε ικανοποιημένοι απλά από την επαφή με τα σημάδια των καρφίών στο αναστημένο σώμα του Ιησού. Εμείς θα τον εξετάσουμε ξανά και ξανά μέχρι να βρεθεί το "κόλπο". Διότι, αν κάποιος δεν θέλει να πιστέψει κάτι, ούτε η ζωντανή απόδειξη θα τον πείσει.

Ίσως τελικά να είναι όλα θέμα επιλογής. Υπάρχει αυτό που επιλέγουμε να Είναι. Ναι, η Κβαντομηχανική έδειξε το δρόμο προς μια τέτοια ριζοσπαστική θέαση του σύμπαντος. Είμαστε όχι μόνο μέρος της αλλά και ως συνειδητοί παρατηρητές διαμορφώνουμε την πραγματικότητα κατά βούληση.

Ίσως αυτός είναι ο λόγος που η φαντασία αναπτύσσεται πρώτη και λογική δεύτερη στη ζωή ενός παιδιού. Ίσως η Φύση προσπαθεί να μας πει κάτι εδώ.

Φαντάσου να υπάρχεις. Φαντάσου να ζεις. Φαντάσου να βλέπεις...